Wybren Bakker

Teveel schijnoplossingen voor klimaatopgaven in de plannen van politieke partijen in gemeenteraden.

In bijgaand “stukje” uit een artikel van o.a. Natuur & Milieu Overijssel de haarfijne uitleg over schijnoplossingen die aangedragen worden. Als we sneller  zelfvoorzienend willen zijn dan vergt dat ook het eerlijke verhaal naar inwoners en dus ook meer opwek van duurzame wind- en zonne-energie op land. De RES afspraken (ambities en processen) die in regionaal verband met meerdere bestuurslagen zijn gemaakt blijven ook na de gemeenteraadsverkiezingen leidend.

“Het lokale klimaatbeleid lijkt ten prooi te vallen aan klimaatopportunisme met halve maatregelen die worden gepresenteerd als complete oplossingen. Aan de vooravond van de gemeenteraadsverkiezingen vindt nauwelijks een goed inhoudelijk debat plaats over het lokale klimaatbeleid. Opvallend, want de actuele ontwikkelingen in Oost-Europa onderstrepen dat goed klimaatbeleid niet alleen belangrijk is voor het oplossen van het klimaatprobleem. Het is als land ook belangrijk om voor je energievoorziening meer op eigen benen te gaan staan.

Partijen claimen wel allerlei oplossingen, die vaak al in het klimaatakkoord zijn opgenomen en de revue zijn gepasseerd. Zo ontdekt de ene partij dat windenergie ‘ook op zee kan’. De ander schuift de opgave door naar na 2030 en presenteert kernenergie als oplossing. Dit klimaatopportunisme komt bij alle partijen voor. Sommige groene partijen geven aan dat ze alleen wind en zonne-energie op land willen als er ‘geen hinder voor de omgeving is’. Een onrealistisch perspectief. Dergelijk klimaatopportunisme sluit niet aan bij de verantwoordelijkheid die lokale overheden hebben genomen bij het opstellen van het klimaatakkoord en draait bovendien de kiezer een rad voor ogen.Het eerlijke verhaal is dat we óók regionale duurzame energie (wind én zon) op land hard nodig hebben

Wat door veel partijen gepresenteerd wordt als een reëel alternatief, is vaak een schijnoplossing. Zo is zon op dak geen alternatief voor zon en wind op land en is opwek op zee een fantastische mogelijkheid, maar wel eentje die al meegenomen is als landelijke oplossing voor 2030. Hier wordt al vol op ingezet door het Rijk. Kernenergie regelen we niet voor 2030 en zal daarna hoogstens een deeloplossing zijn. Kortom, deze opties dragen niet bij aan het behalen van de lokaal gestelde doelen. Het eerlijke verhaal is dat we óók regionale duurzame energie (wind én zon) op land hard nodig hebben om onze uitstoot van broeikasgassen met de helft terug te dringen. Anders behalen we onze doelen in 2030 niet” . Uit: De Stentor.nl 15 Mar 2022 13:29 Copyright 2022 DPG Media B.V. All Rights Reserved Auteur: Matthijs Nijboer, Anne Bolster en René Venendaal.

Er lopen inmiddels met vele partijen gesprekken over een soort dependance van de Universiteit Twente in Zwolle.  Dit wordt in alle zorgvuldigheid gedaan met behoud van wat er nu is. Want de UT is een parel in het Oosten.

Zwolle e.o. is de vierde economische regio van Nederland en daar past als aanvulling zeker een Universiteit bij al het goede wat er al bestaat  We moeten immers talenten behouden en aantrekken. Want kennis en innovatie maakt ondernemingen sterker en weerbaarder. We kennen een krachtig MKB, maar voor hen is de nabijheid van alle soorten onderwijs essentieel. Dat is belangrijk voor de werkgelegenheid en doorontwikkeling.

We hebben al uitmuntend MBO en HBO in IJsselland/Zwolle Een universiteit betekent dat studenten hier kunnen doorgroeien. Nu zien we jaarlijks een enorme braindrain van talentvolle jonge mensen die elders gaan studeren.  En daarnaast kunnen we dan nieuw talent trekken. Als je kijkt naar de bevolkingsomvang van de regio dan is het echt tijd voor een universiteit.

Het zou mij niet verbazen als in de loop van 2022 de gesprekken zorgen voor een formele eerste stap tot realisatie. Voor nu laat ik het los want bestuurlijke gesprekken moeten de tijd en gelegenheid hebben tot mooie resultaten te komen. Als D66 er steun ik natuurlijk deze ontwikkelingen van harte!

Vrijdag 27 augustus was de aftrap van het nieuwe Statenjaar. Een fijne start in de buitenlucht. Als fractie mochten we vele collega’s weer live ontmoeten. Op naar, aldus onze Commissaris van de Koning Andries Heidema: “de tweede helft”. Gaan de doelpunten komen? Als fractie scherpten wij onze ambities in augustus nog eens extra aan en komen vol energie uit de ‘kleedkamers’!

Ondersteuning fractie We gaan de wedstrijd in zonder Sander als onze fractiemedewerker. We missen hem, maar wensen hem veel succes met zijn nieuwe fulltime job. Gelukkig is Nanda Jansen onlangs aangesteld als opvolger. Binnenkort stelt ze zichzelf voor!

Vertrouwen Het CDA maakte vlak voor het zomerreces een bijzondere draai bij de RES-behandeling. Dat betekende voor de huidige coalitie een zomer vol overleg over de onderlinge (verstoorde) verhoudingen. Of dit vertrouwen werkelijk terugkomt/terug is? We gaan het zien. Wij blijven onze doelen en ambities volop uitdragen.

Tempo Nu landelijke partijen ‘om elkaar heen draaien’ en er nog steeds geen kabinet is, moeten we provinciaal niet nog verder vertragen. Wonen, klimaat, circulaire economie, natuur, landbouw, (fiets- en ov-) infrastructuur, maar ook vernieuwing op ‘meedoen’, ‘invloed’, ‘zeggenschap’ en ‘sociale verbanden’ in stad en op platteland doen ertoe.

We zien de noodzaak tot meer tempo. Het debacle bij de P-nota inspireert dit college en de coalitiepartijen hopelijk. Om eindelijk open te staan voor de plannen van D66 voor een duurzaam en inclusief Overijssel.

Kortom, we blijven aanvallen, verdedigen en scoren!

Zo, dat waren 7 intense Diskoers dagen door Overijssel.

Ik heb me de blaren gefietst, genoten van alle (spontane) momenten, gebibberd in de kou, intens genoten van koffies onderweg en zeer genoten van de warme douch avonds op een nieuwe plek. Ik ben elke keer met open armen ontvangen en gevoed de volgende dag weer op pad gegaan. De hulp vanuit de afdelingen en regio en vele vrijwilligers was geweldig. Door ieders inzet kon ik bijna 500 kilometer fietsen en rond de 50 gesprekken voeren. Supergaaf.

En dan is na een paar dagen rust de vraag: is er een rode draad in al die verhalen? En het antwoord is ja.

Ik zie dat Overijsselse inwoners en organisaties bezig zijn met de toekomst voor henzelf, voor het bedrijf, voor het dorp, en de aarde. Ik hoor dat er heel veel wel kan, maar dat je wel zelf in beweging moet komen. Dat er veel gebeurt door samen met anderen iets op te pakken. Denk aan “van boer tot bord” in korte ketens ondernemen; of realiseren dat er windmolens komen met wel draagvlak vanuit de lokale samenleving. Mensen zetten zich in omdat zaken naar hun mening anders kunnen of moeten zoals opkomen voor de belangen van inwoners rond Vriezenveen of om bereikbaarheid en veiligheid in het dorp in Haaksbergen rondom een viaduct.

Vaak zijn initiatieven door 1 persoon gestart. Een boer die anders gaat produceren en circulair wil werken, een natuurclub die elkaar helpt de buurt te vergroenen. Iemand begint “gewoon” met innovaties omdat regels later ongetwijfeld volgen. Ondernemers gaan altijd door en vinden nieuwe verdienmanieren. Zoals eendenkroos als eiwitproduct willen gaan inzetten of kringlooplandbouw doen op veengrond. En als boer pleiten voor hoger waterpeil omdat je weet dat het moet en je graag meer weidevogels ziet.

Er wordt in Overijssel geprobeerd en daardoor ontdekt wat werkt. Soms zijn wetten of regels er nog niet of vernam ik juist waar wetten of regels in de weg lijken te zitten of belemmerd werken. Zoals bij een woningcorporatie in Hengelo die circulair wil bouwen maar nog vastzit in rendementseisen. Ik kon spreken met mensen die zich inzetten voor treinen en stations. Met tegenstanders van Lelystad-Airport en mensen die graag een woning willen of gewoon weer van het slot willen als ondernemer. En dan tussendoor naar lokale radiostations of een lokale journalist te woord staan. Het was soms een roller Coster waardoor de dagen voorbijvlogen. Door de hulp van iedereen was dit mogelijk. Het team duwde me elke dag vooruit.

Alle mensen en vertegenwoordigers van organisaties, bedrijven, belangengroepen, waren er op gericht Nederland, en in het bijzonder Overijssel, of het eigen dorp of de stad, sterker te maken voor de inwoners van Overijssel of voor hen die na ons komen. Ik zag het water weer stromen in Enschede, kinderen spelen in de natuur waar eerder klinkers lagen. Ook ontwikkelt zich een geheel nieuwe vorm van journalistiek waar ik iets van mocht leren.  Daarbij is de journalist meer de regisseur van lokaal gemaakte verhalen met een sterk regionaal thema dat door en met inwoners onderling digitaal wordt opgepakt.

Ik zag tijdens mijn fietstour de kracht van “nieuw noaberschap” in Overijssel. Dat zag ik bij alle vrijwilligers van D66 afdelingen en fracties en ik zag het tijdens de vele ontmoetingen. Ik heb gelachen en soms was ik stil van ontroering. Iedereen nam de tijd voor delen. En zo vloog elke dag heel snel voorbij en zijn foto’s en filmpjes en mijn aantekeningen dierbare herinneringen.

De bagagetas is vol en pak ik zorgvuldig uit. De komende weken werk ik samen met de fracties alle acties uit. De voortgang is via de site van D66 Overijssel te volgen.

En wat de verkiezingsuitslag ook zal zijn: een dergelijk Diskoers Overijssel is superleuk om te doen. Het gaf een grote boost aan het politieke werk. Fietsend door Overijssel is en blijft heel gaaf. Zeker als je dan ook nog zo gevoed naar huis kunt gaan.

Tot slot, een hele grote dank aan iedereen die heeft bijgedragen aan deze unieke 7-daagse tour van verbinding door Overijssel.Jullie waren en zijn geweldig.