Zo, dat waren 7 intense Diskoers dagen door Overijssel.
Ik heb me de blaren gefietst, genoten van alle (spontane) momenten, gebibberd in de kou, intens genoten van koffies onderweg en zeer genoten van de warme douch avonds op een nieuwe plek. Ik ben elke keer met open armen ontvangen en gevoed de volgende dag weer op pad gegaan. De hulp vanuit de afdelingen en regio en vele vrijwilligers was geweldig. Door ieders inzet kon ik bijna 500 kilometer fietsen en rond de 50 gesprekken voeren. Supergaaf.
En dan is na een paar dagen rust de vraag: is er een rode draad in al die verhalen? En het antwoord is ja.
Ik zie dat Overijsselse inwoners en organisaties bezig zijn met de toekomst voor henzelf, voor het bedrijf, voor het dorp, en de aarde. Ik hoor dat er heel veel wel kan, maar dat je wel zelf in beweging moet komen. Dat er veel gebeurt door samen met anderen iets op te pakken. Denk aan “van boer tot bord” in korte ketens ondernemen; of realiseren dat er windmolens komen met wel draagvlak vanuit de lokale samenleving. Mensen zetten zich in omdat zaken naar hun mening anders kunnen of moeten zoals opkomen voor de belangen van inwoners rond Vriezenveen of om bereikbaarheid en veiligheid in het dorp in Haaksbergen rondom een viaduct.
Vaak zijn initiatieven door 1 persoon gestart. Een boer die anders gaat produceren en circulair wil werken, een natuurclub die elkaar helpt de buurt te vergroenen. Iemand begint “gewoon” met innovaties omdat regels later ongetwijfeld volgen. Ondernemers gaan altijd door en vinden nieuwe verdienmanieren. Zoals eendenkroos als eiwitproduct willen gaan inzetten of kringlooplandbouw doen op veengrond. En als boer pleiten voor hoger waterpeil omdat je weet dat het moet en je graag meer weidevogels ziet.
Er wordt in Overijssel geprobeerd en daardoor ontdekt wat werkt. Soms zijn wetten of regels er nog niet of vernam ik juist waar wetten of regels in de weg lijken te zitten of belemmerd werken. Zoals bij een woningcorporatie in Hengelo die circulair wil bouwen maar nog vastzit in rendementseisen. Ik kon spreken met mensen die zich inzetten voor treinen en stations. Met tegenstanders van Lelystad-Airport en mensen die graag een woning willen of gewoon weer van het slot willen als ondernemer. En dan tussendoor naar lokale radiostations of een lokale journalist te woord staan. Het was soms een roller Coster waardoor de dagen voorbijvlogen. Door de hulp van iedereen was dit mogelijk. Het team duwde me elke dag vooruit.
Alle mensen en vertegenwoordigers van organisaties, bedrijven, belangengroepen, waren er op gericht Nederland, en in het bijzonder Overijssel, of het eigen dorp of de stad, sterker te maken voor de inwoners van Overijssel of voor hen die na ons komen. Ik zag het water weer stromen in Enschede, kinderen spelen in de natuur waar eerder klinkers lagen. Ook ontwikkelt zich een geheel nieuwe vorm van journalistiek waar ik iets van mocht leren. Daarbij is de journalist meer de regisseur van lokaal gemaakte verhalen met een sterk regionaal thema dat door en met inwoners onderling digitaal wordt opgepakt.
Ik zag tijdens mijn fietstour de kracht van “nieuw noaberschap” in Overijssel. Dat zag ik bij alle vrijwilligers van D66 afdelingen en fracties en ik zag het tijdens de vele ontmoetingen. Ik heb gelachen en soms was ik stil van ontroering. Iedereen nam de tijd voor delen. En zo vloog elke dag heel snel voorbij en zijn foto’s en filmpjes en mijn aantekeningen dierbare herinneringen.
De bagagetas is vol en pak ik zorgvuldig uit. De komende weken werk ik samen met de fracties alle acties uit. De voortgang is via de site van D66 Overijssel te volgen.
En wat de verkiezingsuitslag ook zal zijn: een dergelijk Diskoers Overijssel is superleuk om te doen. Het gaf een grote boost aan het politieke werk. Fietsend door Overijssel is en blijft heel gaaf. Zeker als je dan ook nog zo gevoed naar huis kunt gaan.
Tot slot, een hele grote dank aan iedereen die heeft bijgedragen aan deze unieke 7-daagse tour van verbinding door Overijssel.Jullie waren en zijn geweldig.