Eindelijk na veel discussie in het veld ligt het nieuwe wetsvoorstel WMCZ bij de Tweede Kamer. De positie van cliëntenraden in instellingen krijgt daarmee een flinke boost. Dat Actiz als werkgeversorganisatie wijst op nieuwe spanning in de bestuurskamer kan ik me voorstellen maar laat onverlet dat deze nieuwe wet gelukkig meer bevoegdheden geeft aan de cliëntenraad.
Veel cliëntenraden hebben het moeilijk om voldoende mensen te vinden die zich in kunnen / willen spannen om in dialoog met het bestuur en de achterbannen tijdige invloed uit te oefenen. Juist daarom is het logisch om cliëntenraden actieve ondersteuning te bieden vanuit management en bestuur maar ook door onafhankelijke client ondersteuners. Dat is wat anders dan het zijn van ambtelijk secretaris van de cliëntenraad.
Het instituut cliëntenraden is ooit door Joop den Uil gerealiseerd nadat de OR haar intrede had gedaan in de toenmalige bejaardenoorden.Eindelijk ligt er nu een nieuwe wet. Uiteindelijk moet het toch zo zijn dat zelfbeschikking van elke client zich ook vertaalt in vergroting van “zelfbestuur” in maatschappelijke organisaties. Dat dwingt tot het vinden van een nieuwe balans tussen medezeggenschapsorganen, bestuurders en toezichthouders. Een ontwikkeling die organisaties gezamenlijk nieuwe inhoud kunnen geven. En daarbij past beperkte regelgeving maar vooral veel ruimte voor alle partijen om te oefenen met nieuwe vormen van invloed.
Zie o.a. reactie van het Landelijk Orgaan Cliëntenraden (LOC). http://loc.nl/nieuwsberichten-LOC/reactie-loc-op-wetsvoorstel-wmcz-2018-naar-tweede-kamer