Geboren in Workum. Een Friese boerenzoon opgegroeid in Tjerkwerd een dorpje dichtbij Bolsward. Kom uit een gezin met 8 broers en zussen.
Achtereenvolgend woonde ik in:
Harlingen, Groningen; Doodstil; Appingedam; Delfzijl; wederom Groningen; Utrecht; Deventer en thans in Diepenveen (een prachtig dorpje dichtbij Deventer).
Ben al vele jaren getrouwd met Cees. Zijn dochter (met mij als 2e papa) woont maand op maand af bij ons en haar moeder. Sedert 2011 wonen we in Diepenveen. Een huis van 1899. Een heerlijke plek met een rijke geschiedenis.
Als kinderen werden we gestimuleerd om ook iets voor anderen te doen. Onze buren in Workum waren oudere mensen die zorg nodig hadden. Ik vond het leuk met buurvrouw in de rolstoel een eindje te gaan rijden. Mijn belangstelling voor de zorg is daar begonnen.
Toen ik op mijn 14e gedurende enige maanden in het ziekenhuis lag werd mijn interesse voor de verpleging groter. Ook mijn moeder stimuleerde me de verpleging in te gaan. Ik was 17 jaar en klaar voor een nieuwe stap. Het huis uit en de wereld in. Het bleef overigens wel Friesland.
Heb de verpleegkundige opleiding in Leeuwarden gedaan en woonde in die tijd in Harlingen.
Als boerenzoon heb ik het melken goed geleerd. Aan het werken op het land en het met elkaar zorgen dat het hooi van het land komt en het vee verzorgen heb ik warme herinneringen. Nu hebben we bij huis de vaste wilde ganzen en nog een dwergkonijn. De discussie gaat regelmatig over het wel of niet uitbreiden van de veestapel met kippen. Om ons huis is ruimte genoeg.
In de jaren achter mij heb ik een klein stukje van de wereld mogen zien. Genieten is het om nieuwe culturen te ontdekken en het rijke wat de aarde ons biedt te ervaren. Minimaal eens per jaar trekken we er graag op uit om een nieuw land en haar inwoners te leren kennen. In de continenten Afrika, Zuid Amerika, Europa en Azië heb ik diverse landen bezocht. Er blijft echter nog heel veel te ontdekken zowel dicht bij huis als ver weg.
Tijdens mijn opgroeien in Tjerkwerd was ik lid van de Fanfare Eensgezindheid en bespeelde de trombone en was ik lid van het lokale zangverenging Con Spirito. Als ik nog iets had doorgezet was ik bekwaam genoeg om naar het conservatorium te kunnen gaan.
Ik koos echter voor de verpleging: daar lag mijn toekomst. Muziek maken is lang een passie geweest. In musicals (schrijven en optreden), het maken van muziek op de piano of met een zelf samengestelde koortje optreden in bejaardenhuizen. Later nog met de gitaar geprobeerd mezelf te begeleiden bij het zingen van eigen gemaakte gedichten die ik op muziek zette maar dat is nooit iets geworden. De piano en gitaar zijn nog in huis: en na vele jaren niet spelen moet ik van voren aan beginnen.
Qua sport ben ik een wat luier type. Vanaf mijn 35 ste ben ik gaan hardlopen. In totaal heb ik zeven marathons gelopen en veel kleinere wedstrijden. Ik ben in hardlopen een diesel. Kan lang lopen maar heb geen super tijden. Mijn PR staat voor de marathon op 3.38. De Slachtemarathon van Friesland in het millennium jaar 2000 was mijn 1e marathon. Een super ervaring waarna nog diverse wedstrijden volgden.
Nu is kilometers maken op de racefiets of MTB mijn ding. Ik geniet van het prachtige Sallandse landschap en kan uren toeren door de uitgestrekte velden, langs de meanderende IJssel en de uitgestrekte bossen en mooie Veluwe. Hardlopen was mijn ding maar fietsen is het nu helemaal. In 2020 heb ik ruim 13000 KM gefietst. Voor mij een uitzonderlijke hoeveelheid kilometers in een jaar.
Door de vele verhuizingen naar weer een andere koopwoning heb ik het klussen in en om huis goed geleerd. Ik vind klussen in het eigen huis leuk en geniet van het doen en natuurlijk het resultaat. Behalve het aanleggen van gasleidingen heb ik alle voorkomende verbouwingen en werkzaamheden aan huizen mezelf aangeleerd.
Het aanleggen van een badkamer, maken van een keuken, realiseren van zolderkamers, plaatsen van trappen, realiseren van dakramen, verven, stucwerk aanbrengen, electra vervangen enzovoort draai ik mijn handen niet voor om. Maar het blijft een hobby. En nee ik ben daarvoor niet in te huren.
“Wij en de wereld en de wereld in ons”
Mijn echtgenoot is een kosmopoliet bij uitstek. Hij trekt over de wereld, heeft 5 jaar in Ecuador gewoond, spreekt vloeiend Spaans, Engels en Frans en blijft ondertussen het meeste verlangen naar thuis! Mijn ervaringen over de wereld zijn kleiner van aard maar indrukwekkend geweest. Tijdens mijn werk voor NU’91 ben ik o.a. in Zimbabwe geweest en heb daar geleerd dat schoon drinkwater en goede sanitaire voorzieningen van levensbelang zijn. Ook onze Koning heeft het inmiddels over riolering en gescheiden kunnen poepen en water tappen. Verpleegkundigen zijn bij uitstek gericht op primary health care en spelen een cruciale rol in de gezondheidszorg. Tot de dag van vandaag draag ik beelden mee van onrecht wat mede wereldburgers wordt aangedaan. De veerkracht en wil tot overleven hebben me geroerd en gesterkt. We moeten het hier, op deze aardbol, met elkaar doen. Wij maken deel uit van dat grotere geheel. Werk gerichte reizen en vakanties maken duidelijk dat de verschillen (te) groot zijn. Opvallend blijft dat in de kern ieder mens op zoek is naar de eigen betekenisgeving en de ruimte nodig heeft te zijn wie hij/zij in diepste wezen is. We maken door onze inzet voor anderen ook hier en daar een klein verschil. Want: “de wereld is in ons en wij staan in de wereld”.
