Vakantie voorbij en ruimte in agenda

Een supervakantie is ten einde. Een van de meest spectaculaire ervaringen was het paragliden in de Franse Alpen.2015-07-17 13.26.44
Samen met man en zijn dochter hebben we nu ons 1e vliegbrevet gehaald. Ik zie ons in de toekomst wel vaker hoog in de lucht vliegen.
Met beide benen op de grond nu weer aan het werk.
Een van de voordelen van een 2 hoofdige raad van bestuur is dat je tijdens de vakantie een ervaren collega hebt die alle zaken door laat lopen. De afgelopen dagen weer opgestart en dan blijkt ook wel dat bestuurlijk Nederland echt op vakantie is.
Het uitlopen van een afspraak is dan niet meer erg. Een spontane ontmoeting hoeft niet plots afgebroken. Spontane bezoekjes kunnen zomaar tussendoor. Zou het zo niet altijd eigenlijk moeten zijn? De bestuurlijke agenda kent jaarlijks een aantal maanden topdrukte. Van februari tot juni en van september tot december kunnen de grotere beleidskwesties geagendeerd worden. Daarbuiten is het door wisselende afwezigheid van beleidsbeïnvloeders moeilijker zaken doen. In dezelfde tijd is externe aanwezigheid vaak wenselijk. Zo dwingen we elkaar als bestuurders in 7 maanden veel werk met elkaar te verzetten. Gelukkig zijn er dan nog 5 maanden om en de ruimte in de agenda als ook die spontane momenten van contact voluit te benutten.

We moeten af van 50+

Tijdens een mooie vakantie in Griekenland werd ik 57 jaar! Best al oud. Ik hoor dus inmiddels tot de 50+ groep. Er is zelfs al een partij voor opgericht en al jaren een speciale beurs in Utrecht voor. Het moet toch niet gekker worden!

We moeten af van 50+. Dat vonden we in de jaren 1970 nog normaal. Toen vonden we het logisch dat mensen van 50 jaar en ouder voordeeltjes gingen krijgen en al wat rustiger aan konden gaan doen. Die tijd is al heel lang voorbij!

Ook mensen van 50 jaar en ouder moeten mee blijven doen. Privileges vanuit het verleden moeten we afschaffen of de lat veel hoger gaan leggen. Wat mij betreft dan bij 70+. Natuurlijk zie ik ook dat mensen die ouder worden minder kans blijken te hebben op een nieuwe baan. Ik zie en merk zelf ook dat als je wat ouder bent het lijf wat gaat piepen en kraken. Maar je inzet en ervaringen zijn nog zo goed voor onze gemeenschappelijke opgaven te benutten dus weg met de 50+ grens. Geen 50+ beurs meer in Utrecht. Geen kortingsbonnen of andere rommel. Stoppen en de grens naar 70+. Als je dat bereikt mag je wat mij betreft heerlijk achterover hangen.

Alle energie moeten we nu richten op het beïnvloeden van werkgevers (waar ik er zelf een van ben). Die moeten de waarde van de ouderen medewerker zien.
Laten we dan afspreken dat de ouderen medewerker niet gaat piepen over:
• oude lullendagen of andere voorrangsregelingen;
• ze geen bijzondere rechten hebben op basis van leeftijd (want dat is discriminatie)
• ze gewoon goed werk blijven leveren en
• niet meer dan gemiddeld ziek zijn …..

Dan ben ik er zeker van dat vele 50+ ers een leuke nieuwe baan weten te vinden bij sociaal betrokken werkgevers. Nu de economie aantrekt zal de behoefte aan ervaren krachten toenemen en komen alle talenten van ervaren mensen nog meer tot hun recht.
Kansen genoeg de komende jaren! Pluk ze!

V&VN laat je horen!

Twitter ontploft over nare incidenten in de zorg voor kwetsbare ouderen. Een instelling krijgt er van langs. Graaiende bestuurders en managers. Niemand doet het (meer) goed. Het beeld ontstaat dat de zorg voor ouderen in Nederland slecht is. Ik vraag me af: wat doet dit alles met je als je dagelijks voor ouderen zorgt? Als je morgens je bed uitkomt om met alle kennis, kunde en passie voor dementerende ouderen te zorgen zodat familie andere belangrijke dingen kan doen. Wat gaat er door je heen als je al deze verhalen tot je neemt?
Ik hoop dat instellingen ruimte bieden om als professionals met elkaar hierover blijvend te spreken. Samen kun je de trots en passie houden en elkaar dagelijks stimuleren het beste van je zelf aan anderen te bieden.

In 1989 ontstond de Witte Woede over de zorg. Beroepsbeoefenaren gingen de straat op om aandacht te vragen voor de zorg. Vele acties volgend en de politiek kreeg eindelijk oog voor de zorg. Inmiddels is er een grote beroepsvereniging ontstaan genaamd V&VN. De V&VN moet een vuist maken. V&VN leden horen in studio’s te zitten. Niet een omroepbaas van MAX. Ik wil trotse beroepsbeoefenaren horen. Die staan voor hun vak. Voor hun beroep. Voor hun beroepscode en competenties. Voor hun liefdevolle warme zorg die op heel veel plaatsen geboden blijft. Natuurlijk blijven partners en familieleden de grootst mogelijke zorg houden voor hun naasten. Voor velen van hen is het schrijnend de naaste achter te moeten laten en niet meer alle zorg te kunnen bieden. Daar moet aandacht voor zijn. Maar laten we met elkaar niet een heel waardig stelsel van zorg voor kwetsbare ouderen door incidenten te grabbel gooien.

Verpleegkundigen en Verzorgenden laten dat toch niet toe?

Liefdevolle zorg uit Bolsward

mooimens-logo

IZZ vraagt door middel van een campagne op de radio om bijzondere initiatieven of waardevolle beroepsbeoefenaren in de zorg aan te melden om in aanmerking te komen voor de beste “Mooi Mens 2014”.

Het Thuiszorg Team Bolsward dat mijn moeder dagelijks zes keer per 24 uur hulp geeft verdient de hoofdprijs. Mijn moeder kan thuis wonen doordat zij er dagelijks voor haar zijn. Liefdevol, betrokken en deskundig leveren ze net dat wat mijn moeder nodig heeft. Dat wij als kinderen daarnaast dagelijks de mantelzorg bieden zorgt er voor dat ze een volwaardig deel blijft van de buurt, de kennissen en de familie.
Ik ben ontzettend tevreden met de geboden zorg. Al die beroepsbeoefenaren verdienen een dikke pluim. Ze doen het natuurlijk ook voor het geld maar de oprechte belangstelling en liefdevolle benadering is onbetaalbaar. Die komt recht uit het hart. Ze doen niets bijzonders, hebben geen uniek initiatief genomen, innoveren de zorg niet zodat het in aanmerking komt voor een Mooi Mens 2014 beker.

Ze zijn gewoon hele goede beroepsbeoefenaren. EEN DIKKE PLUIM.

Spikes om fietsbanden?

Spikes om fietsbanden?

Wat een mens al niet kan voelen na een dagje fietsen. Benen voelen als strakke pilaren en spieren staan stijf. Voelt wel lekker en ik merk dat opgebouwd melkzuur langzaam weer weg trekt. Veel water drinken om zo fit en fris te blijven en lijf snel kan herstellen. De temperatuur gaat hard naar beneden en snel komt sneeuw het land in. Nu al is het koud en voel ik de winter komen. Helaas zal daardoor fietsen moeilijker worden. Of kan ik spikes rond mijn fietsbanden leggen? Of toch maar lekker voor de openhaard, een goed boek en geduld bewaren. Tips zijn welkom.

Mooi winterweer voor NS

Mooi winterweer voor NS

treinGisteravond gedoe met NS en toch waren mede lotgenoten rustig en ontspannen op Duivendrecht, in Weesp, in Amersfoort en in Deventer. Al die stations heb ik gehad om na een staande reis van ruim 3 uur thuis te komen. Leuke gesprekken met mensen gehad. Een sfeer zoals ik beleefde bij de laatste echte winter. Allemaal hebben we er last van maar we maken er het beste van. Heb leuke gesprekken met mensen gehad. Een student europees recht vertelde nog niet te weten welk werk ze zou gaan doen. Ze vond haar generatie (ik schat haar 25) nogal wisselend in dat soort keuzes en ze had daar zelf ook nog last van. Ik wens haar een keuze die bij haar past. Inmiddels in de donkere dagen. Vanmiddag de tuin winterklaar gemaakt. Nog een middag en het is klaar. De herfst kan uit mijn hoofd. Het is bijna winter